:: ::

 
 
 

 

Ο πανάρχαιος ανταγωνισμός μεταξύ Ελλήνων και ναζωραίων εμπόρων

 

Από τα αρχαία χρόνια, πριν εμφανιστεί η αίρεση των ναζωραίων, οι Έλληνες είχαν αναπτύξει σπουδαίες Κοινότητες σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο που βασίζοντο, μεταξύ άλλων, στον οικονομικό διαχωρισμό και στην διακριτή οικονομική συμπεριφορά των Ελλήνων έναντι των μη-Ελλήνων.

Ο οικονομικός διαχωρισμός των Ελλήνων συνάδει με τον φυλετικό και πολιτιστικό τους διαχωρισμό. Άλλη η οικονομική συμπεριφορά των Ελλήνων και άλλη των μη-Ελλήνων. Η Ελληνική οικονομική συμπεριφορά πάντα βασίζετο σε συλλογικές στρατηγικές και πάντα ήταν αντι-ατομική.

Η αρχαία Ελληνική ιστορία έχει καταγράψει Έλληνες στην Περσική και Αιγυπτιακή αυτοκρατορία, οι οποίοι εγκαθίσταντο ανάμεσα στους ηγέτες και στους λαούς, ως ενδιάμεσοι φοροεισπράκτορες, έμποροι, ιατροί, μηχανικοί κλπ. Έτσι αναπτύσσετο φθόνος εξ αιτίας της κοινωνικής επιτυχίας των Ελλήνων, αλλά αυτό έδινε το κίνητρο για να διατηρούν την μεταξύ τους συνοχή οι Ελληνικές Κοινότητες.

Οι Ιεροφάντες δίδασκαν στους Έλληνες να μην διατηρούν κανέναν δεσμό με τους λαούς που διοικούσαν. Έτσι τα συμφέροντα των Ελλήνων, δηλαδή ο γενετικός και πολιτιστικός διαχωρισμός, εξυπηρετούντο θαυμάσια, ταυτοχρόνως με τα συμφέροντα των ξένων ηγετών που ήθελαν να καταπιέσουν τους λαούς των.

Αυτή η κατάσταση ωφελούσε τους Έλληνες διότι ήξεραν ότι δεν θα είχαν μόνιμη αφοσίωση στους εργοδότες των, και ότι ανά πάσα στιγμή η κατάσταση μπορούσε να ανατραπεί και νέος μονάρχης να ανέλθει. Έτσι σφυρηλατούσαν ισχυρούς φυλετικούς, οικονομικούς, πολιτιστικούς και πολιτικούς δεσμούς για να επιβιώσουν στο ξένο ανταγωνιστικό περιβάλλον.

Με την έλευση της αιρέσεως των ναζωραίων τα πράγματα δεν άλλαξαν. Για παράδειγμα οι Ελληνικές Κοινότητες του +8ου αιώνος στην Βόρειο Αφρική ήσαν διαχωρισμένες πολιτιστικώς και οικονομικώς από τις ντόπιες κοινωνίες. Οι ντόπιοι ήξεραν ότι οι Έλληνες δεν θα επαναστατήσουν κατά των τυραννικών ηγεσιών εφ’ όσον οι μονάρχες παρείχαν πολιτιστικά και εμπορικά προνόμια στους Έλληνες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθεί ο μισελληνισμός των μουσουλμάνων και των ναζωραίων.

Οι Έλληνες όπου εγκαθίσταντο αποκτούσαν εμπορικά προνόμια έναντι των ναζωραίων χρηματίζοντας τους ηγέτες των. Οι ηγεσίες των ναζωραίων έχουν την τάση να είναι ατομιστικές, σε πλήρη αντίθεση με τις Ελληνικές ελίτ που βασίζουν την επιβίωσή των στην αλληλεγγύη και στην υποταγή στο συνολικό συμφέρον. Οι Ελληνικές ελίτ έχουν γαλουχηθεί με τον φόβο των Θεών και την παιδεία των Ιερέων, με αποτέλεσμα να παρουσιάζουν αποκλειστική αφοσίωση στις Ελληνικές Κοινότητες.

Η πιό κτυπητή αντίθεση με τους Έλληνες είναι οι σημερινές δυτικές ελίτ οι οποίες δεν έχουν καμμία αφοσίωση στις κατώτερες τάξεις και στις κοινωνίες τους. Οι ξένες ελίτ δεν ταυτίζονται με τα συμφέροντα της κοινωνίας που ζουν. Σε αντίθεση με τους Έλληνες, οι δυτικές ελίτ συμφωνούν σε πρακτικές που είναι συμφέρουσες προσωπικώς αλλά αρνητικές για την κοινωνία τους.

Πόσο διαφορετική είναι η ιστορία των Ελλήνων. Οι Έλληνες ευημερούσαν ως ενδιάμεση τάξη μεταξύ ξένων ηγεσιών και λαών, και ζούσαν με τους δικούς των νόμους κατά την διάρκεια της Φατιμιδικής κατοχής της Τυνησίας, 10ος αιών, κατά την διάρκεια της Αραβικής κατοχής της Ιβηρικής χερσονήσου, 8-11 αιών, κατά την διάρκεια της πρώτης περιόδου Μογγολικής κατοχής του Ιράκ, 13ος αιών, στο Μαρόκο τον 13ο-15ο αιώνα, και στην οθωμανική αυτοκρατορία μέχρι τον 16ο αιώνα. Η συμφωνία των Ελλήνων με αυτές τις ηγεσίες ήταν να συλλέγουν φόρους για λογαριασμό τους από τους ναζωραίους και να παρέχουν στις ανώτερες τάξεις ιατρικές και επιστημονικές υπηρεσίες. Σε αντάλλαγμα ζητούσαν εμπορικά και θρησκευτικά προνόμια. Οι Έλληνες ζητούσαν από τους ξένους μονάρχες το μονοπώλιο στην εμπορία καταναλωτικών ειδών και την προστασία των Ναών των Θεών.

Έτσι οι Έλληνες βοηθούσαν την πολιτική του διαίρει και βασίλευε των Αράβων, Μογγόλων κλπ, κατά των ναζωραίων.

Το αρχέτυπο του υψηλόβαθμου Έλληνος αυλικού που βοηθά άλλους Έλληνες, ενώ με εντολή του μονάρχου καταπιέζει τον τοπικό πληθυσμό, έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελληνική Ιστορία της Περσίας, της Σουμερίας και της Αιγύπτου. Όταν σε κάποια στιγμή οι λαοί επαναστατούσαν κατά των μοναρχών άρχιζαν οι διώξεις κατά Ελλήνων. Τότε οι Ιεροφάντες οδηγούσαν τους Έλληνες μετανάστες σε άλλες χώρες.

Οι Έλληνες εισέβαλαν σε χώρες, αποκτούσαν πλούτη ανταγωνιζόμενοι τους τοπικούς πληθυσμούς με την βοήθεια των ξένων μοναρχών, και αυξάνοντο δημογραφικώς. Ισχυροί Έλληνες φοροεισπράκτορες εκτελούσαν όσους ναζωραίους έφερναν αντίσταση, άρπαζαν τις περιουσίες των, αλλά πάντα βοηθούσαν τους άλλους Έλληνες.

Ο ισχυρός κοινοτικός έλεγχος πάνω στην οικονομική συμπεριφορά των Ελλήνων έκανε την διαφορά με τους ναζωραίους και τους έδινε την νίκη. Ο ανταγωνισμός Ελλήνων και ναζωραίων επεκτείνετο σε όλη την οικονομική σφαίρα, στον δανεισμό κεφαλαίων, στο εμπόριο, στην βιομηχανία, στις τέχνες. Υπήρχε συνεχής ανταγωνισμός για εξουσία, πλουτοπαραγωγικές πηγές και αναπαραγωγική επιτυχία μεταξύ Ελλήνων και ναζωραίων.

Ενώ οι πλούσιοι, δυνατοί και μορφωμένοι ναζωραίοι έκαναν λίγα παιδιά, οι πτωχοί, αδύναμοι και αμόρφωτοι ναζωραίοι έκαναν πολλά παιδιά. Το εντελώς αντίθετο ίσχυε σε όλη την ιστορία των Ελλήνων. Οι έξυπνοι, μορφωμένοι, δυνατοί, πλούσιοι, επιστήμονες, Έλληνες Ιερείς έκαναν πολλά παιδιά, ενώ οι ασθενείς, αδύναμοι, αμόρφωτοι και ανόητοι Έλληνες έκαναν τα λιγώτερα παιδιά. Έτσι οι Έλληνες αποκτούσαν ευγονικό πλεονέκτημα στην μάχη κατά των ναζωραίων.

Οι μονάρχες εξ αιτίας πολέμων, εμφυλίων, επαναστάσεων, αναρχίας ζητούσαν την βοήθεια των Ελλήνων. Σε αντάλλαγμα οι Έλληνες απολάμβαναν προνομίων έναντι των ναζωραίων. Σε πολλές περιπτώσεις μονάρχες απέρριψαν ανθελληνικούς νόμους και έσωσαν τους Έλληνες από τα χριστιανικά πογκρόμ.

Στο βυζάντιο υπήρχε συνεχής προσπάθεια των ναζωραίων να επιβάλλουν νομικούς περιορισμούς στο Ελληνικό εμπόριο. Οι ναζωραίοι προσπαθούσαν να αποκλείσουν τους Έλληνες από την μάθηση, τις τέχνες, το εμπόριο, τον δανεισμό χρημάτων. Σε αυτό το σημείο οι ναζωραίοι διαδίδουν ένα τρομερό ψεύδος. Λένε ότι ο βυζαντινός αυτοκράτωρ Γιουτπράδα κατήργησε τον τοκισμό χρημάτων, δήθεν για να σταματήσει την τοκογλυφία. Αλλά οι ναζωραίοι ψευδο-ιστορικοί αποσιωπούν ότι έτσι ο Γιουτπράδα έθεσε εκτός χρηματοοικονομικών συναλλαγών τους Έλληνες και έδωσε το μονοπώλιο τοκισμού και δανεισμού χρημάτων στην εκκλησία των ναζωραίων.

Οι ναζωραίοι κατά την διάρκεια του μεσαίωνος σε όλες τις χώρες προσπαθούσαν να αποκλείσουν τους Έλληνες από κάθε αξίωμα διότι ήξεραν ότι οι Έλληνες ήταν προικισμένοι από την φύση των, από τον πολιτισμό των, από την οικονομική των ισχύ, από την διοικητική και τεχνική των ικανότητα, να ηγούνται των ναζωραίων.

Μετά από φοβερό ανταγωνισμό οι Έλληνες επικρατούσαν στις ξένες αυλές, συμμαχούσαν με τους μονάρχες, επέβαλαν βαρείς φόρους στους ναζωραίους και τους δάνειζαν χρήματα με επαχθείς όρους. Οι ναζωραίοι μισούσαν τους Έλληνες και την εκδικητική τους ικανότητα.

Μία άβυσσος άνοιγε μεταξύ χριστιανικών λαών και μοναρχών. Οι βασιλείς έβλεπαν στους Έλληνες έναν σύμμαχο κατά του παπαδαριού και του λαού. Παντού σε όποια χώρα μετανάστευαν οι Έλληνες, την κατακτούσαν πνευματικώς και οικονομικώς.

Σε ωρισμένες περιπτώσεις, όπως στην διάρκεια της βυζαντινής ιεράς εξετάσεως και της καθολικής ιεράς εξετάσεως, οι ναζωραίοι εξανάγκασαν τους Έλληνες σε προσηλυτισμό στην βλασφημία των. Έτσι αρκετοί Έλληνες αναγκάστηκαν επιφανειακώς να παριστάνουν τους ναζωραίους στην δημόσια ζωή των. Αλλά στην ιδιωτική των ζωή τηρούσαν την Πατρώα Θρησκεία. Αλλά δεν συγχωρούσαν τους ναζωραίους. Οι Έλληνες έκαναν αντίποινα με την δημιουργία χριστιανικών αιρέσεων, με διαφθορά της χριστιανικής εκκλησίας εκ των έσω, με υπόθαλψη επαναστάσεων, με σχηματισμό δικών τους νεοχριστιανικών κύκλων φυλετικώς διαχωρισμένων από τους υπολοίπους ναζωραίους, με συμμαχία με τους εξωτερικούς εχθρούς του χριστιανικού κράτους που τους καταπίεζε.

Έτσι ο βίαιος προσηλυτισμός των Ελλήνων στην αίρεση των ναζωραίων κατέληξε σε μάστιγα των ιδίων των ναζωραίων. Αντί να βοηθά τους ναζωραίους, τους διέλυε, διότι τώρα οι Έλληνες μπορούσαν να ανεβαίνουν την κοινωνική κλίμακα ελευθέρως και να παρακάμπτουν τους ανθελληνικούς νόμους. Βέβαια πολλοί Έλληνες δεν δέχτηκαν τον προσηλυτισμό στην βλασφημία των ναζωραίων και μετανάστευσαν ή μαρτύρησαν στις χριστιανικές πυρές.

Όσοι Έλληνες παρέμειναν στις χώρες που τους καταπίεζαν, εθρησκεύοντο μυστικώς κατά τα Πάτρια ειωθότα, και ποτέ δεν εγκατέλειψαν την ενδογαμία. Οι Έλληνες προσήλυτοι αμέσως ανέβαιναν την κοινωνική ιεραρχία σε πανεπιστήμια, εμπόριο, τέχνες, κυβέρνηση, ακόμη και στην χριστιανική εκκλησία και την διέλυαν εκ των έσω. Η οικονομική άνοδος των προσηλυτισμένων Ελλήνων ήταν καταιγιστική. Πήραν θέσεις δικαστών, νομοθετών, στρατηγών, μηχανικών. Και τότε οι ναζωραίοι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε(εκτός από σφαγές). Οι ναζωραίοι διεμαρτύροντο για το ότι οι Έλληνες προσήλυτοι παρά την άνοδό τους ποτέ μα ποτέ δεν επαντρεύοντο με τις ανώτερες τάξεις των ναζωραίων, ευγενείς και πλουσίους. Οι ναζωραίοι έμποροι διεμαρτύροντο διότι οι Έλληνες προσήλυτοι συνέχιζαν να έχουν ξεχωριστές συντεχνίες εμπορίου και τεχνών, παρά τις πιέσεις των αλλοφύλων ναζωραίων για να αφομοιωθούν στις δικές τους.

Το μίσος των ναζωραίων αύξανε όσο διαισθάνοντο τον πολιτιστικό και γενετικό διαχωρισμό των Ελλήνων. Τις περισσότερες φορές οι Έλληνες προσήλυτοι έκαναν δύο γάμους, τον χριστιανικό δημοσίως, όπου μετά έκαναν κάθαρση από το μίασμα, και ιδιωτικώς-μυστικώς τον Ελληνικό Γάμο.

Όσο περισσότερο οι ναζωραίοι καταπίεζαν τους Έλληνες τόσο πιό ακραίες θέσεις κατά των ναζωραίων έπαιρναν οι Ιεροφάντες και οι Σοφοί. Τόσο πιό επιθετικοί γινόντουσαν.

Οι επιφανειακώς ναζωραίοι Έλληνες είχαν σκοπό να υποδουλώσουν τους ναζωραίους, να τους κατακτήσουν, και να δημιουργήσουν νέες Ελλάδες σε Δύση και Ανατολή, έγραφε ο Ιεροφάντης Κείσος σε αλληλογραφία με την Ελληνική Κοινότητα της Φλωρεντίας τον 12ο αιώνα.

Τον 15ο αιώνα στην Ρωσσία ξεσπούν ανθελληνικές εξεγέρσεις εξαιτίας της αποκτηθείσης ισχύος των Ελλήνων εις βάρος των ναζωραίων. Όπου είχε επιβληθεί παύση της θρησκευτικής διαφοροποιήσεως, ο ανταγωνισμός συνέχιζε στο οικονομικό επίπεδο.

Στην Ισπανία του 16ου αιώνος κάποιοι ναζωραίοι προσπάθησαν να αποκλείσουν από την διοίκηση τους Έλληνες χρησιμοποιώντας νόμους περί αίματος αλλά αυτοί οι νόμοι καταργήθηκαν μετά από λίγο είτε διότι η ιδεολογία της αιρέσεως δεν επέτρεπε τέτοιους διαχωρισμούς είτε από ανωτάτους αξιωματούχους Ελληνικής καταγωγής που είχαν διεισδύσει στην χριστιανική εκκλησία και κατέστησαν ανενεργούς τους μισελληνικούς νόμους.

Στην οθωμανική αυτοκρατορία τα πράγματα δεν ήταν διαφορετικά. Έλληνες και ναζωραίοι ανταγωνίζονται στην σουλτανική αυλή για το ποιός θα στρέψει τον σουλτάνο εναντίον του άλλου. Αρκετές φορές επικράτησαν οι Έλληνες και απέσπασαν εμπορικά προνόμια έναντι των ναζωραίων εμπόρων. Οι Έλληνες κατάφεραν να αποσπάσουν από τους σουλτάνους το προνόμιο να έχουν δικά τους σχολεία ξεχωριστά από την επιτήρηση των ναζωραίων. Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις οι σουλτάνοι διέταζαν τον οθωμανικό στρατό να προστατεύει τα Ελληνικά σχολεία από τους ναζωραίους που ήθελαν να τα γκρεμίσουν. Οι σουλτάνοι επενέβαιναν υπέρ των Ελλήνων όταν οι ναζωραίοι φορολογούσαν αγρίως τους Έλληνες και αρκετές φορές είχαν αποκεφαλίσει παπάδες επειδή εκμεταλλευόντουσαν τους Έλληνες αγρότες.

Οι Έλληνες είχαν διεισδύσει στην σουλτανική αυλή, ως διανοούμενοι και έμποροι και κατείχαν όλες τις καίριες θέσεις, έτσι δεν ήταν δύσκολο να αποσπάσουν προνόμια εις βάρος των ναζωραίων. Σε πολλές περιπτώσεις οι Έλληνες μονοπωλούσαν το εμπόριο σιτηρών, λαδιού, ξυλείας και κρασιών και απέκλειαν τους ναζωραίους εμπόρους από το να εφοδιάζουν τις οθωμανικές αγορές.

Στην Αλεξάνδρεια τον +6ο αιώνα όταν άρχισαν φοβερές διώξεις κατά Ελλήνων, οι πλούσιοι Έλληνες δωροδοκούσαν τους αρχιεπισκόπους για να χαλαρώνουν ή να σταματούν τις διώξεις και σε αρκετές περιπτώσεις τις απαγόρευαν. Ταυτοχρόνως οι Ελληνικές Κοινότητες πλήρωναν λύτρα και απελευθέρωναν Έλληνες σκλάβους από τα χριστιανικά σκλαβοπάζαρα. Αργότερα οι Έλληνες πήραν εκδίκηση όταν πωλούσαν ναζωραίους ως σκλάβους στους μουσουλμάνους. Αραβικές πηγές καταγράφουν ότι οι Έλληνες έτρεφαν τους ναζωραίους και ύστερα τους πούλαγαν ως σκλάβους ή τους έσφαζαν.

Αν και οι Έλληνες πάντα είχαν την πρωτοπορεία στην ιατρική, την μηχανική, την λογοτεχνία, είχαν και μία φυσική ικανότητα στις επαναστάσεις, στις συνωμοσίες και στην διαφθορά των ναζωραίων. Επειδή ήταν πάντα σε κατάσταση συναγερμού, οι Έλληνες φρόντιζαν να αποθηκεύουν την περιουσία τους κυρίως σε κινητή μορφή: γνώσεις, βιβλία, πείρα, πολεμικά ένστικτα, ανατρεπτικές ιδέες, χρυσό, πολύτιμα αρώματα, μπαχαρικά, μέταλλα, κοσμήματα, και σπανίως σε ακίνητα και γή, για τον φόβο των διώξεων, ώστε ανά πάσα στιγμή να μπορούν να μεταναστεύσουν σε άλλη χώρα, παίρνοντας τον πλούτο μαζί τους.

Όπου εγκαθίσταντο οι Έλληνες αμέσως έθεταν υπό τον έλεγχό των βιβλιοθήκες, τράπεζες, ιατρικά εργαστήρια, μηχανικό εξοπλισμό, αστεροσκοπεία, ναυπηγεία, φιλοσοφικές σχολές. Οι Έλληνες είχαν έναν στόχο: να αυξηθούν οι γεννήσεις των και η πίστη στους Θεούς. Ήξεραν ότι μόνον έτσι θα επιβιώσουν.

Τον 16ο, 17ο και 18ο αιώνα οι ναζωραίοι σε Ανατολή και Δύση ανησυχούν για την δημογραφική αύξηση των Ελλήνων. Οι ναζωραίοι έμποροι αρχίζουν και ανησυχούν για την συνεχή αύξηση της επιρροής των Ελλήνων εμπόρων και διανοουμένων στην γαλλική αυλή των Λουδοβίκων και στην γαλλική κοινωνία. Λίγο αργότερα θα επέλθει η Γαλλική επανάσταση και οι ναζωραίοι θα κατηγορήσουν ως κύριο υπεύθυνο την αρχαία Ελληνική θεολογία, δημοκρατία και φιλοσοφία που ενέπνευσε τους Γάλλους επαναστάτες. Αλλά δεν ήταν μόνον αυτή η συνεισφορά των Ελλήνων.

Οι Έλληνες κεφαλαιούχοι έδιναν πολλά δάνεια στους Γάλλους βασιλείς και στο Γαλλικό κράτος. Έσπαγαν πολλές φορές το εμπορικό εμπάργκο στους αγγλο-γαλλικούς πολέμους και έτσι έγιναν πλούσιοι εφοπλιστές. Για να έχουν την οικονομική και πνευματική υποστήριξη των Ελλήνων, πολλές κυβερνήσεις χαλάρωναν τις χριστιανικές μισελληνικές διώξεις.

Στην Βιέννη του 17ου αιώνος οι Έλληνες ανταγωνίζονται τους ναζωραίους με τέτοια επιτυχία που προκαλεί τον φθόνο των ναζωραίων. Οι ναζωραίοι διεμαρτύροντο συνεχώς στις Αρχές για το ότι οι Έλληνες διανοούμενοι και έμποροι κατεβρόχθιζον την Βιέννη. Τελικώς οι ναζωραίοι επικράτησαν προσωρινώς και επεβλήθησαν σκληροί ανθελληνικοί νόμοι που απέκλεισαν τους Έλληνες από τα πανεπιστήμια και το εμπόριο. Αλλά οι Έλληνες αντί να απογοητευτούν, αναθάρρησαν διότι οι Ιεροφάντες πάντοτε τους δίδασκαν πρώτα να μισούν την όποια δική τους ανικανότητα να τσακίσουν τον εχθρό, και μετά την όποια ικανότητα του εχθρού να επιτίθεται τους Έλληνες. Αντιθέτως οι ναζωραίοι αντί να μισούν την δική τους ανικανότητα για κοινωνική και οικονομική άνοδο, μισούν την διεισδυτική ικανότητα των Ελλήνων.

Ένας Ιεροφάντης παρατήρησε ότι η τοκογλυφία των Ελλήνων κατά των ναζωραίων προκαλεί μισελληνικά αισθήματα, και γι’ αυτό ζήτησε από τους Έλληνες κεφαλαιούχους να είναι πιό διακριτικοί. Αλλά αν αυτό δεν απέδιδε θα έπρεπε να μεταναστεύσουν στην Γαλλία. Οι Αυστριακές αρχές φοβήθηκαν ότι οι Έλληνες θα μετανάστευαν στην Γαλλία και θα βοηθούσαν τους Γάλλους με τον πλούτο που απέκτησαν από την αυστροουγγρική αυτοκρατορία. Τελικώς η αυστριακή κυβέρνηση επέτρεψε να επικρατήσουν οι Έλληνες εις βάρος των ναζωραίων εμπόρων και ικανοποιήθηκε με τους φόρους που συνέλεγε από αυτή την δραστηριότητα.

Υπάρχει μεγάλη ιστορία ανταγωνισμού μεταξύ Ελλήνων και ναζωραίων στην Ρωσσία και στην Γερμανία. Τον 16ο και 17ο αιώνα υπήρχε συμμαχία Ελλήνων με την γερμανική και ρωσσική αριστοκρατία εις βάρος των ναζωραίων εμπόρων, τραπεζιτών και τεχνιτών. Όταν όμως οι αυτοκράτορες, επηρεαζόμενοι από τους ναζωραίους, στράφηκαν εναντίον τους, οι Έλληνες στράφηκαν προς τα επαναστατικά κινήματα και βοήθησαν στην ανατροπή των αυτοκρατόρων.

Οι Έλληνες σε αυτές τις χώρες ζούσαν σε ιδιωτικές πόλεις. Τις διοικούσαν μόνοι των υπό την επιρροή του Ελληνικού Ιερατείου. Οι Ρώσσοι και οι Πρώσσοι ευγενείς καλωσόριζαν τους Έλληνες ως τραπεζίτες, εμπόρους, τεχνίτες, καλλιτέχνες, επιστήμονες, ιατρούς, διοικητές και συλλέκτες φόρων. Και βοηθούσαν τους Έλληνες να αναπτυχθούν διότι ωφελούντο από τις χαμηλές τιμές έναντι των ναζωραίων εμπόρων. Αλλά το «1696» στην Πρωσσία και το «1778» στην Ρωσσία οι ναζωραίοι καταφέρνουν να αποκλείσουν τους Έλληνες από το εμπόριο.  

Οι ναζωραίοι παραπονούντο ότι οι Έλληνες ηρνούντο να γίνουν μέλη στις χριστιανικές συντεχνίες, ότι ήλεγχαν το εμπόριο πρώτων υλών, ότι δεν προσελάμβανον ναζωραίους στις επιχειρήσεις των, ότι συνεργάζοντο μεταξύ των για να θέτουν εκτός ανταγωνισμού τους ναζωραίους, ότι εκαλούσαν τους Έλληνες να μην αγοράζουν από ναζωραίους εμπόρους.

Αλλά παρά τα ανθελληνικά μέτρα, μέχρι το τέλος του 18ου αιώνος οι Έλληνες είχαν εκδιώξει τους ναζωραίους απ’ όλες τις κορυφαίες θέσεις σε εμπόριο, βιομηχανία, τέχνες, πανεπιστήμια, ιατρική και μηχανική. Οι ναζωραίοι αναγκάστηκαν να περιοριστούν στην αγροτική καλλιέργεια.

Οι Ιεροφάντες τιμωρούσαν πολύ σκληρά(ακόμη και με θάνατο), όταν κάποιος Έλλην προωθούσε τα συμφέροντα των μη-Ελλήνων. Έτσι κατάφεραν οι Ιερείς να αντιμετωπίσουν τους μισελληνικούς νόμους των ναζωραίων.

Υπήρξαν νόμοι ναζωραίων κατά Ελλήνων που δεν τους επέτρεπαν να δανείζουν, να υπηρετούν σε ένοπλες δυνάμεις, να σπουδάζουν, να κάνουν παιδιά, αλλά πάντα οι Έλληνες τους ανέτρεπαν. Μάλιστα στην Αίγυπτο του 19ου αιώνος οι Έλληνες παρεκίνησαν τους ισλαμιστές να ψηφίσουν νόμους κατά των ναζωραίων που δεν τους επέτρεπαν να κάνουν παιδιά, να σπουδάζουν και να κάνουν εμπόριο. Η Εκδίκηση των Θεών αργεί μερικές φορές, αλλά είναι πάντα τρομακτική.

Ο ανταγωνισμός Ελλήνων και ναζωραίων συνεχίστηκε στην μετά τον διαφωτισμό Ευρώπη, όπου παρά την κατάργηση της συμμαχίας μεταξύ Ελλήνων και μοναρχών, ο Ελληνικός γενετικός και πολιτιστικός διαχωρισμός συνεχίστηκε ως βασικό στοιχείο στον ανταγωνισμό για πλουτοπαραγωγικές πηγές και εξουσία.

Οι Έλληνες είχαν πλεονέκτημα έναντι των ναζωραίων εξ αιτίας των μακροχρονίων πρακτικών ευγονικής και εμφάσεως στην Ελληνική Παιδεία και στην Ελληνική Θρησκεία. Οι Έλληνες σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες υπερ-αντιπροσωπεύοντο στην διοίκηση, στις τέχνες, στις επιστήμες και στα γράμματα, και υπο-αντιπροσωπεύοντο στην αγροτική και στην ανειδίκευτη εργασία.

Παρ’ όλο ότι σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες οι Έλληνες αποτελούσαν το 1% του πληθυσμού, εν τούτοις κατείχαν το 25% των πανεπιστημιακών εδρών, το 20% του εμπορίου και το 18% του συνολικού πλούτου.

Οι Έλληνες έμποροι είχαν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των ατομιστών ναζωραίων εξ αιτίας της συνεργατικής πολιτικής των. Οι Ελληνικές εταιρείες και τράπεζες βοηθούσαν άλλες Ελληνικές εταιρείες και τράπεζες στον ανταγωνισμό κατά των ναζωραίων. Οι Έλληνες έμποροι είχαν πλεονέκτημα εξ αιτίας του διεθνιστικού Ελληνισμού, δηλαδή των διεθνών επαφών μεταξύ Ελλήνων, κάτι που δεν είχαν οι ναζωραίοι.

Η αντιπροσώπευση των Ελλήνων στα ΜΜΕ αυξάνει κατακόρυφα τον 19ο και 20ο αιώνα. Θέατρο, τέχνες, ζωγραφική, εφημερίδες, ραδιόφωνο, πρακτορεία ειδήσεων, κινηματογράφος, πλημμυρίζουν από Έλληνες ηθοποιούς, σεναριογράφους, εκδότες, δημοσιογράφους. Αυτή η κατάσταση εξωθούσε τον μισελληνισμό των ναζωραίων στα άκρα.

Οι ναζωραίοι δημιούργησαν σύγχρονα ανθελληνικά κινήματα. Οι Έλληνες αντέδρασαν συστήνοντας οργανώσεις με βιτρίνα φιλέλληνες ναζωραίους, οι οποίοι επετίθεντο στους μισέλληνες ναζωραίους. Οι Έλληνες συνέχισαν την αντεπίθεση με οργάνωση, προπαγάνδα, μηνύσεις για συκοφαντία και ρατσισμό, με εμπορικό πόλεμο, με επαναστάσεις, με δόγματα περί ανοικτών συνόρων και πολυπολιτισμού, που διέλυσαν στην κυριολεξία τις χριστιανικές κοινωνίες.

Οι ναζωραίοι μετά την πτώση του κομμουνισμού στην Ανατολή, ανεθάρρησαν και άρχισαν πάλι τις ανθελληνικές διώξεις. Επέβαλαν ποσοστώσεις στην είσοδο των Ελλήνων στα πανεπιστήμια, στην διοίκηση, στις ένοπλες δυνάμεις. Σε πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, οι περιορισμοί δικαιολογούνται με το πρόσχημα ότι οι σλάβοι χωρικοί δεν μπορούν να ανταγωνιστούν με τους Έλληνες στην νέα παγκοσμιοποιημένη οικονομία.

Οι Έλληνες θεωρούνται από τους ναζωραίους πιό έξυπνοι, πιο μορφωμένοι, πιό ικανοί να επικρατήσουν οικονομικώς επί της μάζης των σλάβων. Με αποτέλεσμα οι σλάβοι να βλέπουν την ελεύθερη οικονομία με τρόμο. Οι ναζωραίοι είχαν και έχουν την αντίληψη ότι οι Έλληνες είναι μία ξεχωριστή, ανώτερη φυλή, αντιστεκομένη πεισματικώς στην αφομοίωση, και συνεχώς εργαζομένη για να κυριαρχήσει επί των άλλων λαών μέσα στους οποίους ζουν. Χρησιμοποιούν αυτά τα ιδεολογήματα για να δικαιολογήσουν τα πογκρόμ που διεξάγουν αυτό τον καιρό κατά των Ελλήνων της Γεωργίας.

Αλλά τα αντίποινα δεν θα αργήσουν να έλθουν όπως και στο παρελθόν. Στο παρελθόν, όποτε κατίσχυσαν οι Έλληνες, επέβαλαν δημογραφικούς περιορισμούς στους ναζωραίους. Οι οικογένειες των ναζωραίων δεν επετρέπετο να αυξηθούν και δεν μπορούσαν να μετακινηθούν ελεύθερα σε άλλη πόλη. Οικογένειες μπορούσαν να αρχίσουν οι ναζωραίοι μόνον όταν πέθαινε κάποιος άλλος ναζωραίος. Οι Έλληνες επέβαλαν αυστηρά προγράμματα οικογενειακού προγραμματισμού στους ναζωραίους για να μην αυξάνωνται.

Για αιώνες οι ατομικιστικές θεωρίες των ναζωραίων συγκρούστηκαν με τις συλλογικές θεωρίες των Ελλήνων και ηττήθηκαν. Οι Έλληνες θεωρούσαν τις εσωτερικές σχέσεις της Κοινότητος ως ιερές. Συνεργαζόντουσαν κατά τέτοιον τρόπο που έθεταν το ατομικό κάτω από το κοινωνικό συμφέρον.

Οι Έλληνες ήταν πάντα ανήσυχοι για τις συνέπειες των πράξεών των επί των ομοϊδεατών των. Εμοιράζοντο τον πλούτο και τα άλλα αγαθά μεταξύ των, ενδιαφέροντο για την γνώμη της ομάδος, η Ελληνική συλλογική κουλτούρα ανέπτυξε απαράμιλλη αφοσίωση στην ομάδα, συμπεριλαμβανομένης της αντιλήψεως ότι οι εσωτερικοί κανόνες ήταν παγκοσμίως έγκυροι. Οι Έλληνες ανέπτυξαν την αυτόματη υπακοή στους ηγέτες της Κοινότητος, και είχαν την θέληση να πολεμήσουν μέχρι θανάτου για την σωτηρία της Κοινότητος. Και πάντα ένιωθαν εχθρότητα για όλους τους μη-Έλληνες.

Στην Ελληνική Θρησκεία επιβραβεύεται περισσότερο η συλλογική από την ατομική προσπάθεια. Γι’ αυτό οι Έλληνες εφήρμοζον την φυλετική οικονομία. Από αρχαιοτάτων χρόνων σχημάτιζον προστατευτικές συντεχνίες έναντι των ανταγωνιστών των. Οργανώνοντο για λόγους αυτοαμύνης και για να ελέγχουν την αγορά στην οποία ειδικεύοντο.

Παντού και πάντα, ανεξαρτήτως αν υπήρχε κράτος προνοίας εκεί που διέμεναν, οι Έλληνες σχημάτιζαν οργανώσεις αλληλεγγύης και βοηθούσαν στα δίδακτρα, στα νοσήλια, στα ορφανοτροφεία, στα γηροκομεία κλπ. Έβρισκαν δουλειά ο ένας στον άλλον, πολεμούσαν οργανωμένα τους μη-Έλληνες ανταγωνιστές, είχαν τον ίδιο Ιερέα, τον ίδιο Ναό, έμεναν στην ίδια συνοικία, νυμφεύοντο μεταξύ των, ησκούντο στην μαθητεία.

Οι οικονομικές συναλλαγές μεταξύ Ελλήνων ήταν στοιχείο πολιτιστικής, φυλετικής, θρησκευτικής και κοινωνικής συνοχής. Απηγορεύετο ο οικονομικός ανταγωνισμός μεταξύ Ελλήνων έτσι ώστε να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη για όλη την Ελληνική Κοινότητα, ακόμη και εις βάρος του ατομικού συμφέροντος. Υπήρχε ελεύθερος ανταγωνισμός μέσα στην Ελληνική Κοινότητα που ωφελούσε τον Έλληνα καταναλωτή αλλά εκτός Ελληνικών Κοινοτήτων εφηρμόζοντο ολιγοπωλιακές πρακτικές, οι οποίες ωφελούσαν όλους τους Έλληνες έναντι των μη-Ελλήνων.

Δεν επετρέπετο Έλληνες να στέλνουν πελάτες σε μη-Έλληνες ή να βοηθούν μη-Έλληνες εμπόρους. Η ποινή του θανάτου εφηρμόζετο συχνώς από τις Ελληνικές Κοινότητες για τους προδότες.

Επιπλέον οι Έλληνες έμποροι στον οικονομικό πόλεμο κατά των ναζωραίων είχαν την σύμπραξη των Ελλήνων διανοουμένων που τους τροφοδοτούσαν συνεχώς με οικονομικά εγχειρίδια πολέμου. Υπήρχε αμοιβαίος θαυμασμός που κατέληγε σε γάμους μεταξύ διανοουμένων και θυγατέρων πλουσίων Ελληνικών οικογενειών. Με την σειρά τους οι Έλληνες έμποροι χρηματοδοτούσαν τις στρατιές των Ελλήνων διανοουμένων που έδιναν αιματηρό ιδεολογικό αγώνα κατά της αιρέσεως των ναζωραίων.

Τίποτε δεν είναι τυχαίο στην θριαμβευτική Ιστορία του Ελληνισμού. Αρκεί να την μελετήσουμε ενδελεχώς και να εφαρμόσουμε τα διδάγματά της κατά των εχθρών μας.

 

Φιλοποίμην

7η Ισταμένου μηνός Πυανεψιώνος, έτους 2781 μετά πρώτην Ολυμπιάδα 

 


 
     
 

© Εκκλησία των Ελλήνων στο θρήσκευμα