:: ::

 
 
 

 

          Οι Έλληνες είναι υπέρ ή κατά της παγκοσμιοποιήσεως;

 

Για μία ακόμη φορά συναντάμε το γνωστό φιλοσοφικό πρόβλημα, το της διευκρινίσεως των όρων. Προτού απαντήσουμε θετικώς ή αρνητικώς στο άνωθεν δίλημμα, πρέπει να διευκρινίσουμε τί σημαίνει ο όρος παγκοσμιοποίηση.

Οι εσκεμμένως ουδέτεροι όροι, είναι πάντα ετεροβαρείς. Ποτέ αμφοτεροβαρείς. Ο ισχυρός μέσα από την διάδοση του ουδετέρου όρου θέλει να συγκαλύψει το συμφέρον του, ενώ ο αδύναμος που υιοθετεί τον ουδέτερο όρο έχει ήδη ηττηθεί αποδεχόμενος την ορολογία του αντιπάλου.

Πίσω από τον όρο παγκοσμιοποίηση, έτσι όπως χρησιμοποιείται σήμερα, κρύβεται η αμερικανοποίηση. Δηλαδή μία δέσμη πολιτικών, οικονομικών, στρατιωτικών και ηθικών μέτρων που βοηθούν τις ΗΠΑ να πετύχουν τους στρατηγικούς στόχους των.

Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Έτσι τα παρουσιάζουν ωρισμένοι ρηχοί αναλυτές. Αντιθέτως ο Σαμουήλ Χάντιγκτον στο βιβλίο του «Ποιοί είμαστε;» αναλύοντας το ζήτημα της εθνικής ταυτότητος των ΗΠΑ, καταλήγει στο σωστό συμπέρασμα ότι η παγκοσμιοποίηση λειτουργεί και αντιστρόφως. Δηλαδή οι ΗΠΑ χάνουν τα εθνικά τους χαρακτηριστικά εξ αιτίας της εισαγωγής τεραστίων ποσοτήτων εξω-αμερικανικών πολιτιστικών αγαθών και πληθυσμών. Επιπλέον οι αμερικανικές πνευματικές, πολιτικές και οικονομικές ελίτ κόβουν συνεχώς τους δεσμούς των με το αμερικανικό έθνος.

Ο Χάντιγκτον διαπιστώνει ότι υπάρχει εκτεταμένη λατινοποίηση, αφρικανοποίηση και ασιατοποίηση των ΗΠΑ. Άρα η παγκοσμιοποίηση αντί να ωφελεί, βλάπτει τις ΗΠΑ, όταν από εξαγωγικό μετατρέπεται σε εισαγωγικό εμπόριο ηθών, προϊόντων και πληθυσμών.

Η παγκοσμιοποίηση πρέπει να συγκριθεί με την φράση «ελεύθερο εμπόριο», η οποία εσκεμμένως προπαγανδίζεται ως ουδέτερη, αλλά στην πράξη είναι ετεροβαρής. Οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών χρησιμοποιούν ουδέτερη φρασεολογία για να συγκαλύψουν την οικονομική διάλυση της Ευρώπης από την κινεζική εμπορική εισβολή.

Δεν υπάρχει «ελεύθερο εμπόριο». Υπάρχει μονομερές κινεζικό εξαγωγικό εμπόριο. Δεν υφίσταται πολυπολιτισμός στην Ευρώπη, υφιστάμεθα μονομερή ισλαμική εισβολή. Δεν έχουμε σεβασμό ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη, έχουμε μονομερή υποταγή στις αξιώσεις των εποίκων-λαθρομεταναστών. Δεν έχουμε ισχυρή Ευρώπη, έχουμε ισχυρό Τρίτο κόσμο που εισβάλλει δημογραφικώς, οικονομικώς και πολιτιστικώς στην Ευρώπη.

Αν Ευρωπαίοι μετανάστες, με υψηλό δημογραφικό δείκτη, μετανάστευαν στον Τρίτο Κόσμο, αν υπήρχε μονομερές ευρωπαϊκό εξαγωγικό εμπόριο προς τις αγορές του Τρίτου Κόσμου και συγχρόνως μονομερής προστατευτισμός της Ευρωπαϊκής αγοράς, αν οι Ευρωπαίοι επέβαλαν μονομερώς τα ήθη και έθιμά τους στον Τρίτο κόσμο, τότε για να συγκαλύψουμε την οικονομική, δημογραφική και πολιτιστική εισβολή, θα έπρεπε να χρησιμοποιούμε ουδέτερη φρασεολογία. Τότε θα έπρεπε να χρησιμοποιούμε φράσεις όπως «ελεύθερο εμπόριο», «παγκοσμιοποίηση», «πολυπολιτισμός» κλπ, αντί για τον πραγματικό όρο «Ευρωπαϊκή εισβολή». 

Τότε θα διαδίδαμε στις τριτοκοσμικές μάζες ότι η κατάσταση είναι win-win, όπως λένε οι Άγγλοι. Όμως στην πολιτική ισχύει «το κέρδος μου είναι η ζημία σου». Τώρα στην Ευρώπη η πραγματικότητα είναι αντεστραμμένη. Οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών περνούν ατέλειωτες ώρες στα γραφεία των για να βρουν ουδετέρους όρους που θα παρουσιάσουν την οικονομική, δημογραφική και πολιτιστική ήττα ως νίκη στις ευρωπαϊκές μάζες. Εφευρίσκουν ουδετέρους όρους για να συγκαλύψουν την οικονομική διάλυση, την δημογραφική κατάρρευση, και την πολιτιστική καταστροφή της Ευρώπης, από τους εξω-ευρωπαϊκούς εισβολείς.  

Βιώνουμε μία πρωτοφανή γελοιότητα. Ενώ οργανώνονται διαδηλώσεις από διάφορες ομάδες κατά της παγκοσμιοποιήσεως με αντιαμερικανική χροιά, στην πραγματικότητα υφιστάμεθα την παγκοσμιοποίηση του Ισλάμ και του Κινεζικού φασισμού. Η όποια παγκοσμιοποιητική δυναμική των αμερικανών είναι βραχύβιος. Οι ΗΠΑ δεν έχουν καμμία δημογραφική ευρωστία, η βιομηχανία τους έχει καταρρεύσει, ηθικώς καρκινοβατούν, και απλώς επιβιώνουν μέχρι να διαλυθούν. Αντιθέτως, Ισλάμ και Κίνα έχουν δημογραφική ευρωστία, μία ανθίζουσα βιομηχανία και ηθικές αξίες που στέκονται ως βράχοι μπροστά στον δυτικό εκφυλισμό. Και κυρίως θέτουν το σύνολο πάνω από το άτομο.

Αντί λοιπόν να γίνωνται διαδηλώσεις κατά της ανερχομένης ισλαμικής και κινεζικής παγκοσμιοποιήσεως, γίνονται διαδηλώσεις κατά της φθινούσης και καταρρεούσης αμερικανικής παγκοσμιοποιήσεως.

Η παγκοσμιοποίηση λοιπόν δεν είναι ουδέτερη. Ούτε αποκλειστικώς αμερικανική εφεύρεση. Από τα πανάρχαια χρόνια ακολουθείται ο κύκλος που ακολούθησαν οι Ρωμαίοι ιμπεριαλιστές. Κάποιες ιδεολογίες, κάποιοι στρατοί, κάποιες φυλές, κάποιοι πολιτισμοί, κάποιες θρησκείες, ξεπερνούν τα εθνικά σύνορα και προσπαθούν να επιβληθούν οικουμενικώς. Τότε βαπτίζουν το αποκλειστικώς δικό τους συμφέρον ως παγκόσμιο, ως συμφέρον όλων, για να καθυποτάξουν ιδεολογικώς τους αντιστεκομένους, για να τους υποβάλλουν την σκέψη ότι τα συμφέροντά των ταυτίζονται  με τα συμφέροντα των κοσμοεξουσιαστών.

Μετά κάποιους αιώνες, αυτοί οι οικουμενικοί στρατοί, θρησκείες, φυλές, ιδεολογίες, πολιτισμοί κλπ, εξαφανίζονται λόγω εκφυλισμού(κυρίως λόγω φυλετικών και πολιτιστικών επιμειξιών) και εμφανίζονται νέοι κοσμοεξουσιαστές στο προσκήνιο για να πάρουν την θέση τους.

Το πεδίο είναι ανοικτό σε όλους τους φιλοδόξους προφήτες νέων εποχών. Αρκεί να υπάρχει θέληση για δύναμη, όπως έγραψε ο Νίτσε. Συνεπώς ο όρος παγκοσμιοποίηση δεν πρέπει να φοβίζει τους Έλληνες. Ούτε το δίλημμα «υπέρ ή κατά της παγκοσμιοποιήσεως».

Η σωστή απάντηση στο ερώτημα είναι ότι είμαστε υπέρ της Ελληνικής παγκοσμιοποιήσεως και κατά των μη-Ελληνικών παγκοσμιοποιήσεων. Είναι ανοησία κάποιοι ανιστόρητοι να ταυτίζουν την παγκοσμιοποίηση μόνο με την αμερικανοποίηση. Παγκοσμιοποίηση είχαμε και με την ρωμαϊκή αυτοκρατορία, και με τον χριστιανισμό, και με το ισλάμ, και με τον κομμουνισμό. 

Σημασία δεν έχει τί νόημα δίνουν οι εχθροί των Ελλήνων στον όρο παγκοσμιοποίηση. Σημασία έχει τί νόημα δίνουν οι Έλληνες. Οι Έλληνες είναι υπέρ της παγκοσμιοποιήσεως όταν αυτή έχει ένα Ελληνικό επεκτατικό περιεχόμενο. Και είναι κατά, όταν αυτή έχει ένα ανθελληνικό ενδοτικό περιεχόμενο. Αν πρόκειται να επιβάλλουμε τα Ελληνικά ήθη και έθιμα παγκοσμίως, την Ελληνική Κοσμοαντίληψη παγκοσμίως, την Ελληνική Δικαιοσύνη παγκοσμίως, την Ελληνική οικονομική ισχύ, την Ελληνική Παγκόσμια Ειρήνη, τότε φυσικά και είμαστε υπέρ της παγκοσμιοποιήσεως. Αν πρόκειται να απορρίψουμε τα Ελληνικά ήθη, έθιμα, την πίστη στους Θεούς, την αγάπη για την Πατρίδα, και να ασπαστούμε τις δοξασίες μη-Ελλήνων κοσμοεξουσιαστών, τότε φυσικά είμαστε κατά της παγκοσμιοποιήσεως.

Οι ΗΠΑ με την δική τους παγκοσμιοποίηση εγκαθιστούν στρατιωτικές βάσεις σε όλο τον κόσμο, αυτός είναι ο τρόπος σκέψεώς των. Καθαρά ρωμαϊκός. Στρατιωτική ισχύς και τίποτε άλλο. Αλλά οι Έλληνες επιβάλλουν την δική τους παγκοσμιοποίηση μέσω ιδεολογικού πολέμου. Οι Έλληνες εγκαθιστούν πολιτιστικές, θρησκευτικές, επιστημονικές, επικοινωνιακές(=μμε), οικονομικές, ιδεολογικές, πανεπιστημιακές, βάσεις σε όλο τον κόσμο, και περικυκλώνουν με πυκνά δίκτυα τέτοιων βάσεων τους εχθρούς των.

Η γραφίδα, το μικροσκόπιο, τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, τα χρηματιστήρια, οι βιβλιοθήκες, η προπαγάνδα, είναι οι λόγχες μας. Τα εμπορικά μας αεροπλάνα, τα εμπορικά μας πλοία, αποτελούν τις στρατιωτικές και αεροναυτικές μας βάσεις σε όλο τον κόσμο. Οι ιδέες και τα συναισθήματα αποτελούν τις βόμβες χειρουργικής ακριβείας που ρίπτονται μαζικώς στα στρατόπεδα των εχθρών. Οι προπαγανδιστικές μας εκστρατείες αποτελούν τις προληπτικές αεροπορικές επιδρομές που παραλύουν το νευροφυτικό σύστημα των εχθρών μας.

Στην παγκοσμιοποίηση των εχθρών απαντάμε με την δική μας παγκοσμιοποίηση. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα χάσουμε τον δικό μας εθνισμό, αλλά αντιθέτως ότι θα περάσουμε τις δικές μας αντιλήψεις υπό οικουμενική μάσκα στην παγκόσμια κοινότητα.

Ο πραγματικός Έλλην κοσμοεξουσιαστής δηλώνει ευθαρσώς μπροστά σε όλους ότι είναι πολίτης του κόσμου, δηλαδή κοσμοπολίτης. Και αυτό σημαίνει ότι συγκαλύπτει τα στενά εθνοφυλετικά του συμφέροντα με οικουμενικούς όρους.

Αντιθέτως όταν ο προδότης Έλλην δηλώνει κοσμοπολίτης, αυτό σημαίνει ότι αποποιείται την Ελληνική του ταυτότητα και ενστερνίζεται μία οικουμενική ιδεολογία που αποτελεί το κάλυμμα κάποιας άλλης ισχυρής μειονότητος, όπως έγινε με ρωμαίους, χριστιανούς, νεοφιλελεύθερους, ισλαμιστές, κομμουνιστές.

Οι Έλληνες κοσμοεξουσιαστές καλούν τους λαούς να καταδικάσουν το έγκλημα του πατριωτισμού, να ξεχάσουν την πατρίδα ως αναχρονιστικό και σκοταδιστικό όρο, να γίνουν κοσμοπολίτες, να ξεχάσουν τις ρίζες των και να προσχωρήσουν σε μία παγκόσμια κοινότητα, χωρίς πατρίδα, χωρίς ιστορία, χωρίς ταυτότητα. Μόνον έτσι οι άριστοι θα μπορέσουν να διοικήσουν τους λαούς.

Εφαρμόζοντας διπλά κριτήρια οι Έλληνες κοσμοεξουσιαστές διατηρούν αμόλυντη την Ελληνική τους Φυλή, άσβεστη την απέραντη αγάπη τους στην Πατρίδα, στην ιστορία τους, στην ταυτότητα τους. Οι Έλληνες κοσμοεξουσιαστές έχουν συνεκτικούς δεσμούς, για να μπορούν να διοικούν με σιδερένια πυγμή τις μάζες των κοσμοπολιτών. Αλλά οι μη-Ελληνικές μάζες δεν πρέπει να έχουν κανέναν δεσμό μεταξύ τους.

Για τις αλλόφυλες και αλλόθρησκες μάζες ο πατριωτισμός ταυτίζεται με τον συντηρητισμό, με τον σκοταδισμό, με τον φασισμό, με τον ρατσισμό. Συγχρόνως τους παρουσιάζεται ως μοναδική λύση, ως το νέο, το φωτεινό, το προοδευτικό, ο διεθνισμός και ο κοσμοπολιτισμός.

Αντιθέτως στις Ελληνικές μάζες ο διεθνισμός ταυτίζεται με τον συντηρητισμό, με τον σκοταδισμό, με τον φασισμό, με τον ρατσισμό. Συγχρόνως οι Έλληνες μαθαίνουν από μικρά παιδιά να διατηρούν αναλλοίωτο το φωτεινό, το προοδευτικό, το νέο, το αντιρατσιστικό που είναι ο πατριωτισμός-Ελληνισμός.

Όλοι οι ξένοι διεθνιστές κοσμοπολίτες απάτριδες, μισούν την δική τους πατρίδα και σέβονται μέχρι θανάτου την Ελληνική πατρίδα. Οι Έλληνες διεθνιστές μισούν τις πατρίδες των άλλων και αγαπούν μέχρι θανάτου την Ελληνική πατρίδα.

Έχει συντριβεί κάθε συνεκτικός δεσμός των εθνών: φυλετικός, οικονομικός, πολιτιστικός, θρησκευτικός, γλωσσικός. Δεν έχει μείνει τίποτε όρθιο. Οι εκφυλιστικές ιδεολογίες περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, λαθρομεταναστεύσεως και φυλετικής επιμειξίας, θριαμβεύουν παντού. Αντιθέτως η Ελληνική μειονότητα διατηρούσα την φυλετική και πολιτιστική της αυτονομία θα θριαμβεύσει επί των κονιορτοποιημένων εχθρών.

Οι Έλληνες κοσμοεξουσιαστές θα εκμεταλλευτούν ότι όλες οι ηγεσίες έχουν ένα βασικό ένστικτο: δουλικότητα μπροστά στους ισχυρούς και απίστευτη σκληρότητα προς τους αδυνάμους. Μόλις οι ισχυροί υπερβούν το ψυχολογικό όριο επιδείξεως ισχύος προς τους ηγετίσκους, η συμπεριφορά των ηγετίσκων αντιστρέφεται πλήρως και από περιφρόνηση μετατρέπεται σε γλοιώδη υποταγή στα κελεύσματα των ισχυρών.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος οι Έλληνες να φοβούνται την παγκοσμιοποίηση των εχθρών τους. Η παγκοσμιοποίηση των εχθρών πρέπει να φοβάται την Ελληνική παγκοσμιοποίηση.

Λ. Ι.

6η Λήγοντος μηνός Πυανεψιώνος, έτους 2781 μετά πρώτην Ολυμπιάδα

 

 


 
     
 

© Εκκλησία των Ελλήνων στο θρήσκευμα