:: ::

 
 
 

                    

                        Η παιδεία των Ελλήνων θρησκευτών

 

Η παιδεία των Ελλήνων δεν επιτρέπεται να αφήνεται στα χέρια των ελληνόφωνων ναζωραίων. Δεν συμβιβάζεται με τα αιτήματα των «ελληνοκεντρικών», δεν συμπλέει με τους σκοπούς των άθεων διεθνιστών. Η Ελληνική Παιδεία είναι Ελληνική από την ρίζα της μέχρι τα κλαδιά, τα φύλλα και τους σπόρους της. Η Ελληνική Παιδεία παράγει Ελληνικούς καρπούς, ειδάλλως εκφυλίζεται, σαπίζει και αφανίζεται. Η Ελληνική Παιδεία θέλει ελληνικό νερό και λίπασμα, θέλει ελληνικό οξυγόνο και ελληνικό ήλιο. Ειδάλλως δεν είναι ελληνική, ασφυκτιά παγώνει και αφανίζεται.

Σήμερα περισσότερο από ποτέ που το Ελληνικό Έθνος βρίσκεται κάτω από τον θρησκευτικό συγκρητισμό της παγκοσμιοποίησης, την χριστιανική τοξίνη, τον φυλετικό μαρασμό και την διαβρωτική λεξιπενία, η Ελληνική Παιδεία είναι μονόδρομος. Ουδείς άλλος πλην των Ελλήνων δεν θα αναλάβει το εθνοσωτήριο αυτό έργο. Οι φασίστες μιλώντας για παιδεία εννοούν την χριστιανική, οι κομμουνιστές μιλώντας για παιδεία μιλούν για την άθεη υλιστική , οι ψευτο-δημοκράτες καπιταλιστές μιλώντας για παιδεία εννοούν την τεχνική επιμόρφωση χρήσιμη για το κεφάλαιό τους.

Η Ελληνική Παιδεία είναι το δέντρο που ορίζεται από τους καρπούς του. Οι καρποί του είναι οι ένθεοι πειθαρχημένοι πολίτες-οπλίτες και τέτοιο είναι και το δέντρο. Θεοφιλές, υγιές ελεύθερο. Τα πρότυπα του στη Αρχαιότητα ανιχνεύονται  στο Λυκούργειο Σπαρτιατικό σύστημα πριν το πραξικόπημα των Εφόρων, στο Κλεισθένειο μέχρι την μεταρρύθμιση του Εφιάλτου του Σοφωνίδου και του Αρχεστράτου. Σε όλα αυτά τα συστήματα, είχαμε παραγωγή ελεύθερων, υγιών, ευσεβών πολιτών.

Η επιλογή του καταλληλότερου εξαρτάται από τις συνθήκες και την ιδιοσυστασία του Ελληνικού Έθνους κατά την ανάστασή του. Κάθε διαχωρισμός είναι επί της παρούσης τεχνητός και εκ του πονηρού. Η ιστορική αντίθεση της Δημοκρατίας του Εφιάλτου και του συστήματος των εφόρων της Σπάρτης είχε αίτιο την μη παράλληλη ταυτόχρονη πορεία που τα έφερε σε συγκρουσιακή τροχιά. Ουδεμία σύγκρουση υπήρχε μεταξύ του Κλεισθένειου συστήματος με αυτό των εφόρων ούτε θα υπήρχε μεταξύ του Λυκούργειου αν είχε διατηρηθεί, με αυτό του Εφιάλτου. Ούτε θα υπάρξει σύγκρουση αν επιλέξουμε ως πρότυπο αυτό του Λυκούργου ή του Κλεισθένους με σταδιακή συνέχεια στην άμεση δημοκρατία του Εφιάλτου και του Αρχεστράτου που θαυμάζει η πολιτισμένη ανθρωπότητα επί 2500 συναπτά έτη.

 Η Ελληνική Παιδεία είναι παιδεία πολιτική και ως τέτοια στις σχέσεις της με τα άλλα ευρωπαϊκά έθνη θα έχει πολιτικό πρόσταγμα το πετυχημένο μοντέλο την αυθεντικής Αχαϊκής Συμπολιτείας που κακοαντέγραψε το αμερικάνικο ομοσπονδιακό σύνταγμα των πολιτειών.

Με τα σημερινά δεδομένα, της βυζαντινής ρεμούλας και της βυζαντινής χλιδής, η παιδεία θα βρει το εφαλτήριό της όχι στην προσωπική δαιδαλώδη επιμόρφωση αλλά στην συλλογική και ατομική πρωτοβουλία σύνθεσης Πανεπιστημίου της Ελληνικής Κοινότητος με χαρακτήρα ιδρύματος δημοσίου δικαίου.

Οι Ελληνόπαιδες, μετά την ανθελληνική υποχρεωτική χριστιανική παιδεία, θα μπορούν να επιλέγουν την αυθεντική Ελληνική αγωγή, αντί αυτής του διεθνιστικού υλιστικού πανεπιστημίου, των κεφαλαιούχων του συστήματος.

Το πανεπιστήμιο των Ελλήνων μέχρι τον διαχωρισμό των Ελληνικών Κοινοτήτων από το χριστιανικό κράτος και την επακόλουθη σύσταση Ελληνικών σχολείων για παιδιά και εφήβους, θα αναλάβει την αγωγή των αρρένων και θηλέων. Θα αποτελείται από τρία Ιδρύματα: Την Ακαδημία, την Πολιτική-Φιλοσοφική Σχολή, και την Ιερατική  Θεολογική Σχολή.

Το πρώτο θα παράγει επιστήμονες πολίτες, το δεύτερο πολίτες άρχοντες ήτοι πολιτικούς, ρήτορες, αξιωματικούς του στρατού και φιλοσόφους, το τρίτο πολίτες Ιερείς, ήτοι Ιερουργούς, θεολόγους και μάντεις.

Η Ακαδημία θα είναι τετραετούς φοιτήσεως και θα έχει χαρακτήρα διορθωτικό και προπαρασκευαστικό για την επόμενη βαθμίδα. Η ύλη θα έχει ποικίλες κατευθύνσεις ανάλογα με τον χαρακτήρα και την κλίση του φοιτητή με υποχρεωτικά μαθήματα όλων των κλάδων με σκοπό την ευρυμάθεια, ήτοι: πολιτική εκπαίδευση, με βάση την ιστορία, τις πολιτικές επιστήμες, την πολιτική κοινωνιολογία, την πολιτική ψυχολογία, την συγκριτική ιστορία πολιτισμών, την πολιτική οικονομία, τις στρατιωτικές επιστήμες, την ιατρική, τα μαθηματικά, την αστρονομία, την φιλοσοφία, τις νομικές επιστήμες, γυμναστική, μουσική, θέατρο, τέχνες.

Οι απόφοιτοι θα παίρνουν το δίπλωμα του πολίτου με επιστημονική ειδίκευση πανεπιστημιακού επιπέδου και  θα αναγνωρίζεται από την Ε.Ε και τις Η.Π.Α για τον σκοπό της ευρέσεως εργασίας. 

Οι πολίτες κατόπιν κρίσεως και επιλογής στην ηλικία των 24 θα μπορούν να συνεχίσουν στην πολιτική-φιλοσοφική σχολή σε επίπεδο διδακτορικό. Η επιλογή θα γίνεται από τους παιδαγωγούς με κριτήρια τον κόπο, τον κίνδυνο, την ορμή και την αντοχή σε πνευματικό και σωματικό επίπεδο. Συνεπώς η προσπάθεια, το θάρρος, η θέληση και το σθένος θα επιβραβεύονται. Η φοίτηση στο δεύτερο ίδρυμα θα είναι 8ετης και συγχρηματοδοτούμενη. Εκτός της ειδικεύσεως θα περιλαμβάνει πρακτική σε κάθε τομέα επιλογής με σκοπό οι απόφοιτοι να στελεχώσουν την πνευματική, οικονομική, πολιτική, στρατιωτική, ηγεσία του Ελληνότροπου Έθνους.

 Οι απόφοιτοι άρχοντες κατόπιν κρίσεως και επιλογής στην ηλικία των 32 ετών θα μπορούν να συνεχίσουν στην Ιερατική σχολή σε επίπεδο θεολογικό. Η επιλογή θα γίνεται από τους παιδαγωγούς με κριτήρια την διαλεκτική ικανότητα και την σχέση επιστημών με την φύση του Όντος και τα αναλλοίωτα θεϊκά πρότυπα. Οι ενάρετοι χαρακτήρες, οι φοιτητές/τριες με θεολογική φύση θα επιβραβεύονται και θα προάγονται στο ανώτατο Ιερατικό επίπεδο.

Η φοίτηση στο τρίτο επίπεδο θα είναι πενταετής και θα καλύπτεται εξ ολοκλήρου με υποτροφία. Οι τομείς της Ιερατική Σχολής θα περιλαμβάνουν την μύηση στα Ελληνικά Μυστήρια και θα έχουν τρεις κλάδους ειδίκευσης. Την Ιερουργία και την Ιερατική Τέχνη για τους Ιερείς και τις Ιέρειες, την Μαντική και Οιωνοσκοπία για τους Μάντεις και Οιωνοσκόπους, και την θεοσοφία και θεολογία για τους θεολόγους διδασκάλους. Η ανάληψη των θέσεων στους Ναούς και τα Ιερά θα γίνεται με επιλογή στην υπηρεσία της θεότητος και την ηλικία.

Καθήκον όλων των Ελλήνων είναι η συλλογή πόρων, δωρεών, επιχορηγήσεων και εισφορών και με κάθε τρόπο συνεισφορά στον σκοπό αυτό της απαγκίστρωσης της παιδείας από τα νύχια των κακόψυχων μισερών ναζωραίων και των άψυχων υλιστών που την σπαράζουν για αιώνες.

ΕΛΕΥΘΕΡΕΥ

Μεγιστίας-Δωδωναίος Κήρυξ

4η Μεσούντος μηνός Πυανεψιώνος, έτους 2780 μετά πρώτην Ολυμπιάδα

     

 


 
     
 

© Εκκλησία των Ελλήνων στο θρήσκευμα